شُلِه جان دیگِت و داغِت رِه بیبینوم شُلِه جان
کوکا* و قِیمه ی چاقِت رِه بیبینوم شُلِه جان
هر کاری که مُکُنُم یادُم بِرِه واز* نِمِرِه
مَگِه عاشق الِکی معشوقِشِ یادِش مِرِه؟
یادِ او روزا بِخِیر مُحَرّم و ماهِ عَزا
سرِ سفره جُز شُلِه جونِ بِرار* نِبود غذا
جوجه و چلو کِباب و بِریونی همه کِنار
هیچکدوم مِزّه نِداشت تو مهمونی بِرِی* ناهار
سَرِ شب تا به سحر با بِچِّه ها پایِ دیگا*
یکسره چُمبِه زدن* خِستِه شدن چو لالیگا
روزِ بعد گیج و مَلَنگ وِلو بودِم تا قبلِ ظهر
سفره و پذیرایی ، سرپائیا* بخور بخور...
ظرفیا و سطلیا لِنجِه* کُنون قِسَم مِدَن
که به قرآن بِرِیِ مریض ماخام ، مو مِدِنُم دُرُغ مِگَن
همه ی مشهدیا خوب مِدِنَن وازَم موگوم
بهترین غِذا تو دنیا مِدِنَن وازَم موگوم
شله ی مشهدیه "خدا به سر"* که شاهده
صادِراتِش رِه به رُم "معصوم نژاد"* که شاهده
آخ بُگُم از دلِ او مشهدی که تو غُربَته
هر جای دنیا که هست حتی اگه تو تُربَته*
دریغ از یَک پیاله قِیماق* و ته دیگِ شله
همه چی پیدا مِرِه بِجُز شله که سوگله
تویی شاهِ نذریا آی شله جان آی شله جان
تویی عشقِ بی ریا آی شله جان آی شله جان
هر چی از مَحاسِنِت بگوم وازم کم گفتم
هر چی از خاصیَتِت بگوم وازم کم گفتم
یَرِگِه دِلوم بِرِی یَک پیالَت خون رِفتِه
بی تو دنیام شله جان خِراب و داغون رِفتِه
الهی درد و بِلات تو سرِ پیتزا بُخورِه
بیچاره او،که تو باشی،از ای چیزا بخوره
ثبت ملّی شدی و باعث افتخارومی
کاش به خوابوم بیبینوم واز دوباره کنارومی
شُلِه جان دیگِت و داغِت رِه بیبینوم شُلِه جان
کوکا و قِیمه ی چاقِت رِه بیبینوم شُلِه جان
.
*****************************
کلمه ها و ترکیبهای تازه (یادش بخیر)
کوکا = نوشابه کوکاکولا
واز = باز هم
بِرار = برادر ، داداش
بِرِی = برای
دیگا = دیگ ها
چُمبِه زدن = با چوبهای بلندی که چیزی شبیه کاردک سرش هست شب تا صبح محتویات داخل دیگ را هم می زنند گاهی (کِپچِه زدن) هم گفته می شود
سرپائیا = افرادی که سرپا هستن و مسئول پذیرایی هستند
لِنجِه کُنون = در حالِ چونه زدن
خدا به سر = خدای بالا سر
معصوم نژاد = اشاره به حمید معصومی نژاد خبرنگارمان در رُم
تُربَتِه = شهر تربت حیدریه یا جام هست
قِیماق = لایه ای که روی آش و شله و ماست ایجاد می شود
بعدا نوشت: شله مشهدی سال ۹۱ از سوی میراث فرهنگی خراسان رضوی به عنوان اثر ملی میراث معنوی به ثبت رسید.
متفاوت و زیبا بود