شبی در سرگذشتم

 

شبی در سرگذشتم

به دنیا خیره گشتم

چو دیدم گریه بسیار

زسهم خود گذشتم

 

شبی در کوچه گشتم

به دیوارش نوشتم

نوشتم بی خیالی

نباشه سرنوشتم

 

نوشتم از خلایق

دلم خونه شقایق

در این شهر پر ازگرگ

نمی بینم یه عاشق

 

تظاهر و دورویی

شده معاش و روزی

حراج شده حقیقت

واسه یه لقمه نونی

 

می بینی ای شقایق

گذشتن از حقایق

مث نون  تنوری

می چسبه به خلایق

 

نوشتم از خلایق

دلم خونه شقایق

در این شهر پر ازگرگ

نمی بینم یه عاشق

 

نخواستم مث ِ برده

بمونم سرسپرده

نبودم کاغذی خرد

به دست بادِ هرزه

 

نبودم بی رگ و مو

که با ذلت کنم خو

به هر نامرد و ناکس

به هر قیمت زنم رو

 

 

میخوام عشق بر فرازم

به عشق خود بنازم

بعید است از وجودم

که با ذلت بسازم

 

نوشتم از خلایق

دلم خونه شقایق

در این شهر پر ازگرگ

نمی بینم یه عاشق