وااای بر تو!

سلام بزرگوار
زیبا بود
درپناه حق
موفق وموید باشی

درودتان

درود بی پایان
بسیار زیبا و بسی شیوا سروده اید
موفق و موید باشید

سلام بسیار زیبا درود برشما

سلام بر پیمان بهجتی عزیز

در مشخص کردن قالب شعرتان نوشته اید دلنوشته که ظن من این است که خود شما هم این نوشته ی خود را قالب مشخصی از شعر نمیدانید
اما اگر نگاهی به محتوا داشته باشیم در این بند
می‌دانی که چه می‌گویم؟
درد که بی درمان باشد
در نهایت تبدیل می‌شود به یک بیخیالی
تا اینجا مشخص شد که درد بی درمان تیدیل به بیخیالی می شود و تمام
ادامه ی کلام در حقیقت اطاله کلام است و می شود نگاهی حشوگونه به آن داشت
ببینید
آنقدر بی تفاوت میشوی که احساس سِر بودن میکنی
احساسِ بی احساسی!
هر دو بند بالا همان تعبیر بیخیالیست
و در ادامه
اگر به این مرحله از زندگی رسیده‌ای
وااااای بر تو!(چرا وای بر او؟ مخاطب اینگونه فکر میکند که چرا وای بر کسی که به مرحله ی بیخیالی رسیده باشد؟)
به نظر من می توانستید تصویر روشنی از عواقب این بیخیالی بگویید که پایان نوشته ی شما پیامی برای مخاطب داشته باشد
این نوشته اینطور تعبیر می شود که ناقص و بی پایان مانده

موفق باشید