مـا همـانیـم..

درود بر میزرا اویس عزیز

شعر شمارو چند بار خوندم و به با اجازت نقدی رو در این سروده خدمت شما بیان می کنم

مهمترین مساله ای که در این سروده به چشم میخورد
مشخص نبودن قالب شعر است در مشخصات شعر شما نوشته شده قالب غزل که امیدوارم این اشتباهی سهوی باشد
به ظن من شاعر می خواسته شعری کلاسیک بسراید در قالب کلاسیک مهمترین مساله ایجاد وزن عروضی مشخص برای شعر است که ظاهرا اطلاع محدودی از آن دارید
به استنباط من این نوشته را بیشتر به قالب شعر نیمایی نزدیک است که البته آن هم خارج از قافیه و عروض نیست و قواعد خاص خودش را دارد
در باب محتوا وارد نمی شود و فقط به این نکته بسنده می کنم که شعر خوب شعریست که مطلع و فضا سازی مشخص، توضیح مشخص و بعضا روشن خط فکری شاعر و در انتها پیامی روشن یا طرح سوالی اساسی را داشته باشد که خواننده را تحت تاثیر قرار دهد

امیدوارم جسارت برادرت رو ببخشی
منتظر خواندن اشعار بهتر از شما هستم

موفق باشید