حرف های نارس

سیده بزرگوار مقدمتانرا در سایت خودتان شعرناب گلباران می نمایم و برایتان عشق و سلامتی خواهانم

درود بانو
به شعر ناب خوش آمدید

درود دلنوشته غمگینی بود
آوای دلتان شاد

به شعرناب خوش آمدید.

سپاس

یاد دو در یک افتادم

نانت نبود،آبت نبود اِی مرد ./.. ول کن جهان را،قهوه ات یخ کرد

قشنگ بود.
خوش آمدید به شعرناب..
هرچند بنده از سپید چیزی بلد نیستم ولی کمی در سطر بندی توجه بیشتری بکنید و شعر رو متخصر تر بیان کنید..
این طوری بیشتر شبیه خاطره شده
درمجموع عالی بود

دلنوشته غمگین و زیبا
وچه زیبا فرموده اید
این جماعت،تا ابد دهانشان بازاست
چایت را بخور یخ کرد
عالی عالی عالی

... سلام فعلا شاید نخستین گزینه:
یک " خیر مقدم خالصانه باشد "
تا غروب دریا وقتی به آفتاب التماس می کند و آفتاب خوابش می آید و سایه ها رقص شان...

طلاق، گاه باغی است
مملو
از قرقاول با غاز یاغی !

پ.........

سلام و عرض ادب بانوی بزرگوار
بسیار زیبا
خوش آمدید
امیدوارم که موفق باشید

تاریخ هزاره
به آبسالی مجاز و عرقِ جبینِ واقعیّتم بنگر
اگر خشکسالی لبهایم را نمی بینی .
به آئینه ی غبار گرفته ی دیوار سکوتم بنگر
اگر جای شلاق شفق را
در گُردِه ام نمی بینی .
اگر به آه سرد و نفس گیر
فین کاشان دماغت نمی نگری
بدان که خفقان شریعت
دیریست آغاز شده است .
نفس فانوسهای کوچه های مرطوب و خلوتمان
از بوی نفت سیاه بد جوری گرفته است .
گلوی ناودانهایمان
زیر نورد تکنولوژی
له و لَوَرده شده است .
کمر مترسکهایمان
زیر چرخِ تِ راکتورهای هسته ای شکسته
و هیچ آلاله ی زخم خورده ی مزرعه ای
دم بر نمی آورد .
آیا من دست پرورده ی پست ترین
خاکهای شمال و یمین نیستم
که در پیش خاکهای علّیین
لُنگ پهن میکنند ؟؟
بیا دردهای کهنه و زخمهای قدیمی
ملل ما را ببین
که چگونه در التهاب خلسه می لولند .
در لحظه ی هبوط که از لابلای جرز اوزون
ناخواسته به زمین های گر افتادم
در میان اوراق سنگین تاریخ هزاره
ثبت است .
من بودم که برای لقمه ای نان حلال
و سیر کردن کودکان آسیب و آواره
هزاران بار کارِ حرام کردم
و در دادگاه قاضیان ناخلف
به دورترین نقطه ی تاریک زمین
تبعید شدم .
باز آ که زخم اثنی عشری مان چرکین است
و ما به دنبال مرهمی
در انتهای کوچه های بن بست گرفتاریم .

باقر رمزی باصر

درود

سلام بسیار زیبا سرودید
خوش آمدید مقدمتان گلباران

درود بزرگوار زیبا بود

درود بانو
خوش آمدید
بسیار زیباست

ممتونم

بیخیال حرفهای پشت سرمان
کامت را با یک لبخند شیرین کردم
و تمام گذشته را ریختم توی زباله دانی دوردستهایم
این جماعت،تا ابد دهانشان بازاست
چایت را بخور یخ کرد

درود بانو، خوش آمدید به محفل دوستان
شعری که نگاشتید متاسفانه شاید قسمت بزرگی از ذهن این اجتماع باشه
تبریک به زیبایی بیان احساس و نگارشتان