حماسی

سلام وعرض ادب محضر شریف دوست واستاد بزرگوارمان جناب یونسی عزیز
مشتاق دیدارتان بودم....علی رغم اینکه سال گذشته هم پیغام خصوصی دادمتان .......وجویای احوالتان بودم......بگذریم

*****************

کار خوب وارزشمندی را ارائه داده اید ..منتها مطالبی به نظرم رسید
جهت یاداوری ودانستن عرض می کنم ..که خالی از لطف هم نیست

کاری به زبان معیارِ سرایش نداریم ...اما در هر صورت جمله بنهدیها باید کامل وگیرایی داشته باشد
ساختار شعر با توجه به اختیارات شاعری ((زبانی ووزنی)) که فراوان هم هستند
در کلاسیک باید کامل باشد به جز مواردی که با نام ((اصطلاح عوام))
مثلا ..ضرب المثلها...ووو...بقیه تابع قائده هستند
انداختن هجای کوتاه اخر ..در کلماتی نظیر((شدند...گفت....کیست))
به هیچ عنوان قبول نیست
((یکایـک شدند رو بروی حسین))
که در واژه ی شدند ((د)) از تقطیع نباید بیفتد...
واما:
در مورد واژه ی ((حسین))
در مورد تقطیع « ن » که بعد از مصوت های بلند ( ا ، و ، ی ) می آید بلی حکم این است که به حساب نیاید به شرط سکون : « جان » ، « خون » ، « چین » ... و در صورت عدم سکون به حساب می آید

ولی در مورد « ن » بعد از « حسِین » و عِین » و ...چون حرف پیش از مصوت در این گونه کلمات متحرک است و ساکن نیست یک هجای چهار حرفی تشکیل می شود ( س ـِ ی ن ) و این چهار حرف در تلفظ یک هجا ، ثقالت ایجاد می کند و هجا به صورت کشیده ادا می شود و ما آن را به اطلاح هجای کشیده می نامیم . ( U- ) ولی در واژه هایی مثل « جان » ، « خون » ، « چین » ...که یک هجای سه حرفی هستند ، این ثقالت وجود ندارد و راحتی تلفظ ایجاب می کند که یک هجای بلند ( - ) به شمار آیند .ما حصل کلام این که : سوای « ن » جان و خون و چین ، دو حرفی و سوای « ن » ح سِین و عِین و .... سه حرفی هستند .

دامنه ی لغات کاربردی در مثنوی زیاد هست ...پس جایگزین کردن وویرایش شعر چندان مشکل نیست

انشالله که هم من وهم شما به این گونه موارد دقت کافی داشته باشیم .تاسروده هایمان بهتر شوند

یا حق ./