جانان ز کوی یار گذاری طلب کنیم
در این خزان خسته بهاری طلب کنیم
پائیز برگ برگ و گذرگاه رنگ رنگ
راهی به سوی باغ اناری طلب کنیم
بهر دوام عشق و سر بیقرار ما
ایام وصل و قول و قراری طلب کنیم
جای فراق و خواندن اشعار بی فروغ
زین عمر مانده بوس و کناری طلب کنیم
بر سمت و سو و گردش پرگار و خط عشق
دور دل شکسته مداری طلب کنیم
چنگی به زلف دلبر و تاری ز موی دوست
ضربی چو نبض بیدل زاری طلب کنیم
تا بلکه به شود مزهی چای تلخ هجر
یک حبّه معرفت ز نگاری طلب کنیم
شاید دمی نشیند و آید به یاد ما
بر این دل رمیده مزاری طلب کنیم
چون در کمند عشق و مودّت نهی قدم
خون بر جگر به سینه شراری طلب کنیم
از بند عشق و دل چه بگویم گریز نیست
صیاد رفته بهر فراری طلب کنیم
گردی اسیر باد و غباری ز کوی دوست
دیگر وفا مگر چو غباری طلب کنیم
بخشیدمت برو برو ای بی وفاترین
بر این طلای کهنه عیاری طلب کنیم
چشمم ندیده حسن دگر جز جمال یار
جانا بیا طلیعهی یاری طلب کنیم
دلنشین و زیباست