يکشنبه ۲ دی
به تومدیونم (قسمت اول) شعری از سهیل بهنود
از دفتر یاد آیینه نوع شعر چهار پاره
ارسال شده در تاریخ يکشنبه ۷ آبان ۱۳۹۶ ۱۸:۵۶ شماره ثبت ۶۰۲۲۸
بازدید : ۵۸۳ | نظرات : ۵۰
|
آخرین اشعار ناب سهیل بهنود
|
به تومدیونم ای بلندترین
قبله گاه شکوهمندخیال
دل گرمت به خون من می ریخت
شعله ی نرم آرزوی محال
دیدگانت به دیده ام می گفت
رودباشم همیشه دررفتن
شمع بی کاهش شبان بلند
بازوشاهین وقت درجستن
روی ماراسفید می کردی
باحریرسفید بردوشت
اوج لبخندمازمانی بود
سارمی خواندنغمه آغوشت
ایل خونگرم درپناهگاه زمین
سفره ی نوعروس خود می چید
مست می شدستاره های بلند
که زمین رابلندتر می دید
قصه بالحن توچه می چسبید
ای زبان تمام مادرها
روح می شد تمام تن ،ای هوش!
بازمی شد به دست تو درها
درنفس های توکه جیغ بنفش
شنبه سوراخ کودکان می کرد
بازی پاک آدمک برفی ۴
معنی کثرت جهان می کرد
بوی گل های دشت آزادت
گل وگلدان سادگی هابود
کافه درانتظار کوهنورد
روشن از آیه ی اوستابود
رنج می برد پیرمادربرف
عاشق "ایده آل دهقانی"
نورزرد ستارگانش را
فرش می کرد پای زندانی
بوی نابت سریچه گم می کرد
بیدسبز حیاط "شیخ صفی"
از"ختایی"سرودتازه رسید
گوش تاریخ می شنید خفی
سقف زیبای "خانه ی چینی"
در ودیوار نقش جادوئی
زایران دوباره ای دارد
اردبیل ونشان مینوئی
سایه ی چشمه ی توبالیدم
شعر"گفتار"و"موج نو"هرروز
درمسیرفروغ لهجه ی تو
می سپارم گریوه ها امروز
دودوآتش به دامن سبزت
فیلم کوتاه زندگانی بود
نقش می بست قاب چشمانم
"طعم گیلاس"جاودانی بود
"کافه کارون"وتنگ غروب
چای دراستکان قاجاری
گپ وخنده به دود می پیچید
چاره می کرد دردناچاری
|
نقدها و نظرات
|
سلام وعرض ادب مهربانوی ادب ازعنایت سرکاربی نهایت سپاسگزارم پایدارباشیدبه مهروروشنا | |
تنها کابران عضو میتوانند نظر دهند.
سلام استاد بزرگوارم
بسیارزیبا قلم زدید