کودکانه

درود گرامی
بسیار زیبا و خاطره انگیز

قشنگ بود و بی پروا

درودها دوست خوبم
نوستالژیک سروده‌ای و به دل نشست
دستمریزاد

در مورد وزن و قافیه نمیگویم که حتما خودت میدانی...
اما در مورد یک سری عبارات:
فحش‌های مادری‌مان
دکتربازی با دختر همسایه
شاشیده
موبایل و فیلم‌های پنهانی
دید زدن زن همسایه و ...

نه اینکه بسته و محدود نگاه کنم و کلا رد کنم
اما دو تا نکته هست:
اول اینکه هنرمند به عنوان روشنفکر و فرهنگ‌ساز یک رسالتی بر دوشش است، باید مواظب باشیم که چی را ترویج میدهیم!
دوم اینکه اصولا اگر حرفی خلاف عرف و ناپسند در دیدگاه اکثریت میاوریم، باید در لفافه بپیچیم و عمق بدهیم و جابه‌جا کنیم، وگرنه در خلق زیبایی ناکام مانده‌ایم.
آخرین سروده‌ام "فلسفه‌ی باران" را اگر بخوانی همه‌ی این مطالب بالا در آن هست، چون موضوع آن سروده هم کمی خلاف عرف است...