(این غزل رو تقدیم میکنم به استاد شیخی"دیوانه" ی عزیز،امیدوارم که قابل بدانند)
#به_فدایت
ای که عالم به فدای خم ابروی تو باد
عالمی روشن از آن مهر و مهِ روی تو باد
ای که دلها همه درگیر سر زلف تو باد
گردش عالم دل ها همه در سوی تو باد
دل ِ عشّاق همه روشن از آن شعله ی عشق
گرمی عشق هم از کانِ مهرخوی تو باد
ای که آزادْ همه دل زِ حجاب تن و جان
علّت از عشق تو و دل چه دعاگوی تو باد
ای تو سلطان دل و قبله ی این عاشق دل
باز شیدا دلم از عطرخوش و بوی تو باد
داده ام دل درِ درگاه تو از روی وفا..
به فدا جان به تو و رسم وفاجوی تو باد
دین و دنیای من و روضه ی رضوانِ دلی
تو صفای منی ودل به جست وجوی توباد
روشن این شعله ی امّید درون دل ما
همه از لطف و کَرَم، از رُخِ مَه روی تو باد
سرِ زلفِ تو ربوده دلِ کوروش که چنین..
دلِ شیدا شده گم در شکنِ موی تو باد
باز با یک شرری گوشه ی چشمی بنما
دل جمعی همه شوریده زِ ابروی تو باد
#حمید_رفیعی_راد(کوروش)
درودها
تقدیمی زیبا وبااحساسی بود
مبارک استادبزرگوارمان شیخی
که اخلاق وادب وتواضعشان دروصف نگنجد