" مزد رسالت " به مناسبت شهادت حضرت زهرا(س)
بود مـــــــــزد رسالت تازيانه؟!
گـهي بر بازو وگاهي به شانه؟!
غرض سيلي زدن باشد به رويم
فدك در اين ميان باشد بـــــهانه
به رغـــــــم آيه ي قرآن گرفتند
فدك را از كف من غاصــــبانه
كسي احـــــوال زهرا را نفهميد
چو آمد آن لعـــــــين بر آ ستانه
زيك سو آتـــــــش فتنه فروزان
هراسان گشـــته طفلانم به خانه
زدند آتش به درب خانه يه وحي
زهــــر سو مي كشيد آتش زبانه
زيك سو دست حيدر بسته در بند
زجـــــــــور دشمن وجبر زمانه
سفارش هاي احــــمد را نوشتند
به روي سينـــــه ي من ظالمانه
من افتاــــــده چو پروانه در آتش
چه بزمي چيد دشمن شاعرانه؟!
چو از شمع وجودم روشني رفت
علي شد نوحـــــــــه خوانم بلبلانه
به اشك ديده شست و كرد در خاك
به دور از چشم نا مردم شــــــبانه
دو چشم منتظر خون گريد از غم
اگر مســـــــــــــــمار آيد در ميانه
به روز حشــر مهمان حسين است
هـــــــر آنكس نوحه گويد عاشقانه
محمدعلی جعفریان(عاشق)
تقدیم به ساحت قدس صمصام المنتقم
حضرت بقیةالله(عج). به امید گوشه چشمی
اجرتان با حضرت زهرا(س)