دوش به خوابم آمدی، در گذر خیال من

دوش به خوابم آمدی، در گذر خیال من
کاش روا شود دلا، آرزویِ محال من؟

نیست دگر ترنمی، ثانیه های خسته را
هیچ گرفته ای خبر، از اثرات حال من؟

بیش مکن گلایه ها، ای دل بی زبان خمُش
نیست به طالعی دگر،حادثه وصال من

خویش به راهت آمدم، در طمع هوای تو
حال چه سان غمت شده، تا به ابد وبال من؟

بست کمر به همتی، در پی تو روان ولی
عمر به غایت آمده ،برده ز کف مجال من

چشم دوباره مینهم، در دل شب به روی هم
باز به خوابم آید آن ، دلبر خوش جمال من