گلدان

درود گرامی
جالب و زیباست

سلام
پدری را احساس کردم که کودکسش به سن ازدواج یا ترک خانه رسیده
این حس به من دست داد
زیبا بود و ممنون
من چه بودم (که باشم)که نگاه دارم ریشه های تو را در خاک
پوسیده گلدان
بگزار ریشه ات دل سخره ها(صخره ها) را با خاک مرطوب زمین آشتی دهد

سپاسگذارم از اظهار لطفتان جناب شفیعی در مورد اشتباه املایی حق با شماست در املا بی دقت و فراموشکار و در باب کلمه پیشنهادی معروضم چون زمان ابتای شعر ماضیست (که باشم) درست نیست. ولی شاید به جای (چه بودم) بشود جایگزین بهتری قرار داد.
پاینده باشید.

درود بر شما استاد مهربانم
بسیاررررر لذت بردم
پرواز کن گلم.......





آسمان بوی تو را گرفته بود
و زمین تو را نفس می کشید
من چه بودم که نگاه دارم ریشه های تو را در خاک پوسیده گلدان
و شاخه های اوج گرفته ات را
در فضای محبوس شیشه ای
یادم هست روزی را که جوانه زدی
بر سطح مهربان دستهایم
و من پنهانت کردم در قفس سینه ام
مبادا کبوترها ببینند برق نگاهت را
و فراموش کنند پرواز ارتفاعیست موقت
برای تماشای اوج گرفتن شاخه ها به سوی خورشید
ادامه بده پرواز را
بگزار ریشه ات دل سخره ها را با خاک مرطوب زمین آشتی دهد
مهم نیست شکستن یک گلدان سفالی
پرواز کن گلم
پرواز کن

بگذار ریشه ات دل صخره ها را با خاک مرطوب زمین آشتی دهد
مهم نیست شکستن یک گلدان سفالی
پرواز کن گلم
پرواز کن

سلام استاد بسیار عالی ........مثل همیشه

درود گرامی