خانه ای از جنس احساس

آن که دستم را گرفت خوش نام شد
جای او در قلب من آباد شد
خانه ایی از جنس احساس ساختم
من برای عشق او جان باختم
روح و جانم،این تنم آزرد ورفت
گفتمش ای بی مروت ،رفت که رفت
اوگذشت ازمن،از درها گذشت
رفت اما قلب من،از هیچ،نگذشت
روزهایم در پس هم رفت ورفت
خاطرات و اتفاق ها هیچ از ذهنم نرفت
قلب و ذهنم از گذشته پر شده
اتفاقا آینده نیز معلوم شده
آری ،قلب من را خداوند آزمود
امتحانش سخت بود تمام جان ربود
سحر سلمانی زاده