پرده اول : ـــــــــــــــــــــ

چه زیباست !!!!

آن دمی که من در کنار تو    

روی آن نیمکت سیمانیِ هرروزی

می دهد پرنده ی نیازش را پرواز

دخترِک زرد و نحیفی،

                        اینک.

پرده دوم: ـــــــــــــــــــــــــ

و چه زیباتر!!!!

آن هنگام که پرنده ی کوچک اش

با صدای خسته و نالان   

بر النگوی زرین کودکی خندان

                               نمی نشیند.

پرده سوم : ــــــــــــــــــــــــ

و چه با شکوه !!!!

آن لحظه که سیلی محبت آن دختر

که با خشمی کهنه

بر چهره ی زرد آن  دخترک

                              می خوابد.

پرده چهارم :ـــــــــــــــــــــ

و چه با شکوه تر!!!!

که :

    من می خندم،

           تو می خندی

                    او می گرید.

آسمان هم ناگه می گرید:

                   "باز باران می بارد"

 اهواز ـ 16 شهریور1390