چهل سالگی

سلام محمدرضای عزیز از اینکه باز هستی خوشحالم برایت مثل همیشه و گذشته و حال موفقیت خواهانم

درودوباعرض تسلیت ایام خوشحالم که دوباره در جمع نابیان زیبایی می خوانم از قلم سبزتان استاد ارجمند

سلام

بسیار ارزشمند است این دلسروده مرحبا

به خودم آمده ام،واااای چهل سالم شد
وقتِ آن نیست که آرام بگیرم دیگر؟!
شانه بر مو زدن و لاف جوانی تا کی؟!
دست این آینه ها رو شده...پیرم دیگر!


درود استادبزرگوارم لادون پرند
خوشحالم که بازم به شعرزیبایی مهمانمان کردید

درود استاد عزیز
از خوانش سروده های ناب و زیبا شما کیفور میشوم
امید که برای صد و چهل سالگی بسرایید
شاد باشید

به خدا از غزل و قافیه سیرم دیگر
تازگی ها قلمم بسته به تیرم دیگر

درودها بر جناب نظری گرانقدر
بسیار زیبا و با احساس سروده اید
دستمریزاد

وقت آن نیست که آرام بگیرم دیگر!؟

درود بر شما
زیبا و ملموس سروده اید
قلمتان سبز

همه ی سلطنتم رفت به تاراج زمان
چه نیازی است به این تکه حصیرم دیگر؟!
........
سلام
افتخاری بود خواندن شعر زیبایتان
افرین بر شما و بر این فکر اهنگین شما
افرین

درودتان ...........بسیار عالی

روشن از روی شما دیده ی ما ٬شد ٬به به
به شب تارِ دلم ٬ماه منیری دیگر...............................ب/

درود بر شما
عالي بود
شانه بر مو زدن و لاف جوانی تا کی؟!
دست این آینه ها رو شده...پیرم دیگر!
منِ کم حوصله را سر ندوان حضرت عشق
دست بردار!،ببین...خُرد و خمیرم دیگر

سلام بر نظری عزیز زیبا بود بزرگوار

سلام استاد بزرگوارم
بسبار عالی مثل گذشته........

درودتان باد
لذت بردم از شعر بسیار زیبای شما

عالی مثل همیشه
لذت بردم

سلام جناب نظری عزیز
خوشحالم که دوباره هستید و شعرِ خوب می خوانیم
با عکس جدید و متفاوت و بروزتر
برقرار باشید

سلام
درود بر شما شاعر بزرگوار
ضجّه در شعر زدن،قصه ی امروز که نیست
چند سال است گرفتار و اسیرم دیگر
بسیاااار عالی قلم زدید
درودتان قلتان همواره نویسا

سلام بر برادر
می خواستم نامه ای بنویسم و بگویم دیگر کی می آیی؟وبلاگت را می خوانم اما شعرهایی را که به سایت ناب می آوری حال و هوای دیگری و عصاره کمیاب و خودمانی است.اما در روند شعرهایت در سرودهای این دورانت می شود گفت بیشتر به مسائل زمان و عمر و همان عشق هایی که نه لزوما جنس مخالف و سربسته بگویم همان حرف هایی که همیشه نیمه گم شده حرفهای ماست می پردازی یادش بخیر جنگ و جدل های راه مدرسه که پیاده می رفتیم و بر کتاب با کش بسته می کوبیدیم و....اینها و خیلی چیزهای دیگر هم عشق های کمی نبودند و نیستند!یادش به خیر ......
جوانی میرود کم کم و کم کم پیر خواهم شد
نگو نمی آیی که بر فرقم شمشیر خواهم شد

از حفظ نوشتم و اگر غلط و غلوط شد عفو کن
کنار ساحل شنی دو تا بلم کشیده ای
به به صد آفرین چه با جنم کشیده ای

من و تو به هم نمی رسیم به همان دلیل ساده ای
خطوط صورت مرا پر و پیچ و خم کشیده ای

اما از عبارت های عمومی در اشعار همیشه بکر و عالیت بسته به تیرم غزل هم دارای تعدد و البته انحصار مخصوص به خودت...
ببخشید محمدرضای عزیز حرف طولانی شد
اما برادر پنجاه سالگی میگن جوانی دومه...من که دارم آماده می شوم برای...آی سرم!!! چه زود چهل تا رفت از سال های عمرمان.....

سلام
درود تان جناب نظری عزیز
غزل زیبایی سروده اید .. دستمریزاد
قلم تان همواره توانا و نویسا

درود بر استاد غزل. چندسال پیش با غزلهایت آشنا شدم. بی اغراق بگویم.همه زیبا.از احساس سرشار. به روانی و زلالی آب. تازه برای دومین بار وارد سایت شده ام. از قدیمی ها فقط شما را یافتم. درود بر شما🍀🍀🍀

درود بر شما

بسیار زیبا و روان سرودید.
آفرین

بسیارزیباوگیرا
شوکت و جاه و جلالم همه او بود که رفت
تاجم افتاده! نه شاهم، نه وزیرم دیگر
همه ی سلطنتم رفت به تاراج زمان
چه نیازی است به این تکه حصیرم دیگر؟
عالی بودمرابه تفکرواداشت
گویابرای من سروده شداستاد
سپاسگذارم

افتخار حضور در گلستان غزل های شما وجود انسان را عطرآگین میکند