خطا

  
بُگذر ز خطایِ من گرعشق خطا باشد
کاین دل نکند ترکَش هرکَرب وبلا باشد
آن دَم که زدی بر دل با ناوکِ مژگانت
بیچاره دلم سویت دنبالِ دوا باشد
افکن نظری بر من با نرگسِ سوزانت
عمریست کزان آتش در سینه بپا باشد
تاچند بَرَم حسرت دربوسۀ جان بخشی
از لعلِ بَدَخشانَت چون آبِ بقا باشد
فردوسِ برینی را گفتند به تفصیلی
با بودنِ تو نزدم یکباره مرا باشد
درکویِ دلارایی کزبویِ خوشش عطرین
هر ذرّۀ آن خاکش برتر ز طلا باشد
من ساکنِ درگاهت پرسند بسی غافل
برتر ز شهنشاهان درویش چرا باشد
با فکرِ بد اندیشان ویران نشود عشقی
هر فکرِ بد اندیشی محکومِ فنا باشد
بین زاهدیِ عاشق درراهِ وصالش چون
یک دست بُوَد قرآن دستی بدعا باشد