جرم یک نگاه

حالا ديگر
بهانه اي براي تعبير خواب هاي نديده ام
ندارم .
كاش مي آمدي و مي ديدي
كه بي تو
خاكستر نشين شبهاي بي ستاره ي جنوبم.
ها هيوا!
جرم يك نگاه ساده و
خنده اي مليح
ولو به صرف يك بــوسه در ماضي بعيد
اينهمه دوري و مستوري نبود.
حالا؛
هي از دلتنگي غروب و غربت جنوب
گليمي از ايهام و استعاره بباف
مرا چه سود
كه بر مدار بي قرار اين دل خراب
خانه كرده ام؟
ها؛
در هواي پر غبار و دم كشيده ي جنوب
يك نسيم ساده؛
يك نگاه
طرح روشني براي زندگي ست .

خوزستان ـ ايذه
۲۱/۵/۸۹
۸:۴۰دقيقه ي عصر

از:مجموعه ی (هیوا در باد ) سروده ی بهزاد چهارتنگی