رود

زندگی جاری است چو رود

چشمه می جوشد ازدل کوه

جاری می شود می خروشد ومی غرد و

می تازد

سنگ در پیش او رنگ می بازد و

خاک می گردد

رود اگر صدایش زیباست

چون سنگ را در می نوردد

می گذرد ازکوه

می رود دردشت

     می تراود بر دشت

                 سبزی را

می بخشد به گلها جانی دگر

   می کند مستی،می بخشد هستی

       می گذردازسختی،نمی مانددرپس

            سنگی،    می داندکه نبایدماند

 می رودتابگوید

    زندگی بایدکرد

     کوه ودشت وصحرارا

       بایدگذرکرد              

 

                   تابه  دریا رسید.                                                                                    مرجان تاج دینی
#_دریایی

                                                                        #_هد