نبض اشعار

وقتی گردن سکوتم
گرمی نفس هایت را احساس میکرد
آه ، نفس ها را سلاخی کرد
ومن سکوت را بلعیدم
نبض اشعارم در پیکر خسته زمان ایستاد
نمیدانم
به کفاره کدام گناه ، سکوت مطلق را نوش کرده ام
خانه ام کاشانه سکوتی سرد است
کمی هیزم بیاور !
تکه های درخت بی هویت شده اند
و عریان پرسه میزنند
چقدر سرد.........
احساسم میکنی ؟
حالا جهان را باور میکنی؟؟
من با روزگار به توافق رسیده ام

ولی تو هنوز نمیدانی نبضت کجا میزند!!

***** آذیـــــــــن*****