زور جوانی

سلام بر شاعر گرامی
ممنونم که تیک نقد را فعال کرده اید . به بررسی شعر شما می پردازم :




بر    زور  جوانی   خودت    غره    و      سرمست



ای    خواجه   نیاسای   چنین   روز تو  هم هست( روز تو ضعف تالیف دارد.چنین و هم به معنی همانند هر دو یک معنی را به ذهن می رساند. روز خزان ،روز جزا ،...)



دستی به عصا   و      دگری     بر     کمرت دست



ذهنت   ندهد    یاری   و    هوش   از بر  آن رست( بر آن ضعف تالیف دارد. کف تو رست .سخنت رست.)



درمانده نشینی بر  جمعی       که       شبابست



خود   را     چنان  خرد     ببینی     که   عذابست( خود را که چنان خرد ببینی و عذابست )



عجزت    به     ظهور     آید    و    با ناله   پیوست



دردا     نگرفتم      ز     فرتوت       فلان      دست( وزن کم دارد.نگرفتیم .)



بر   کرده     خود    چنان     ندامان  و گریب دست( مشکل وزن دارد )



از    خواری     آن    جمله    به تکرار که ای پست



درماندگی   و  ناله  به    آن     روز     که     دیدی( اگر مثنوی است قافیه صحیح نیست )



امروز      مقابل      بنشست    از   کفت آنجست



سعدیارا   ز   نوشتار  تو آنرا که  پندی برده  است( مشکل وزن )



غرق   دریای     طریقت    شده    و     در  آنست  ( مشکل وزن )


سعی کنید اشعار شاعران معاصر را بشتر بخوانید این زبان روز شما نیست . از حروف مخفف کمتر استفاده کنید .
مصرع را به جمله تبدیل کنید تا اشکالات دستوریش را متوجه شوید .
به امید توفیق روز افزون شما.