فلک با ادمیزاد در ستیزی

درود برادر بزرگوارم


به هر حال همه ی ما وقتی شروع میکنیم ضعف هایی هم در وزن و هم در چینش کلمات داریم

تمرین و مطالعه اشعار بزرگان چه قدیم و چه معاصر بهترین کار است

و نوشتن.
به مرور ذهنتان به موسیقی شعر عادت میکند.
وزن را حتی بدون آموختن عروض هم به مرور و تمرین فرا میگیرید.یعنی نیازی به تقطیع نیست وقتی ذهنتان با موسیقی شعر همراه شود

مثل همین الان که من دارم میخوانم و بدون تقطیع متوجه میشوم کجاها از وزن خارج است

این مسیری است که شما باید طی کنید
این خطاهای وزنی و نگارشی باید از شما سر بزند تا با آزمایش و خطا و تمرین راهتان را پیدا کنید
اصلا هم چیز عجیبی نیست.مخصوصا در شعر کلاسیک همه ی ما این راه را گذرانده ایم

شکر خدا قریحه خوبی دارید.ما بقی به مرور و با تمرین درست میشود
فقط برای اینکه بدانید مثال میزنم تا بهتر متوجه شوید:
وزن شعر:
مفاعیلن مفاعیلن مفاعل
یا:
مفاعیلن مفاعیلن فعولن
یا:
ت تن تن تن ت تن تن تن ت تن تن
یا:د رم رم رم د رم رم رم........
یا هر چه دوست داری اسمش بگذاری فرقی نمیکند .اینها همه قرار دادی است.و اصلا مهم هم نیست
این فقط برای بر طرف کردن هجا های اضافه است و اینکه شعر سکته نداشته باشد و در خوانش یک دست باشد برای تاثیر گذاری بیشتر ولا غیر.یک امتیاز است که پسندیده تر است رعایت شود

حا لا اگر با این وزن بخواهیم شعرت را برسی کنیم فورا هجا های اضافه خودش را نشان میدهد ببینید:
فـ/لــک/ بـا/ ا/د/مـیــ/زا/(د )/در/ س/تـیـ/زی
م/فا/عی/لن/م/فا/عی/لن/ف/عو/لن

همانگونه که میبینی حرف داخل گیومه از وزن خارج است
به همین شکل میتوانی باقی شعر را برسی کنی

جسارتم را ببخشید.برای هم فکری عرض کردم وگرنه در جایگاهی نیستم که نقد کنم.استادان بسیار با سوادی شکر خدا هستند که هم سوادش را دارند و هم لیاقتش

امیدوارم اشعارتان را روز به روز بهتر ببینم
همه در حال آموختنیم

در پناه حق