ناگاه

درودبانو عرفانی عزیزم
بسیارزیبا قلم زدید

۳۳. آرامش، زن دل‌انگیزی است که در نزدیکی دانایی منزل دارد. (اپیکارموس)

درود بانو
همگی زیبا بودند

.................. ..........................
درود بانو عرفانی عزیز
تک بیتهای زیباااایی بودند
سپاااس
.................. ..........................
هدیه به اهالی خوب شعر ناب

درویشی تهی‌‌دست از کنار باغ کریم خان زند عبور می‌کرد. چشمش به شاه افتاد و با دست اشاره‌ای به او کرد. کریم خان دستور داد درویش را به داخل باغ آوردند. کریم خان گفت: «این اشاره‌های تو برای چه بود؟»
درویش گفت: «نام من کریم است و نام تو هم کریم و خدا هم کریم. آن کریم به تو چقدر داده است و به من چی داده؟»
کریم خان در حال کشیدن قلیان بود. گفت: «چه می‌خواهی؟»
درویش گفت: «همین قلیان، مرا بس است.»
چند روز بعد درویش قلیان را به بازار برد و قلیان بفروخت. خریدار قلیان کسی نبود جز کسی که می‌خواست نزد کریم خان رفته و تحفه برای خان ببرد. پس جیب درویش پر از سکه کرد و قلیان نزد کریم خان برد. چند روزی گذشت. درویش جهت تشکر نزد خان رفت. ناگه چشمش به قلیان افتاد و گفت: «نه من کریمم نه تو. کریم فقط خداست، که جیب مرا پر از پول کرد و قلیان تو هم سر جایش هست.»

سام بزرگوارید خانم دکتر مهربون امیدوارم به آرزوهای دلتون یکی بعد از دیگری برسید عزیزم

سلام خانم عرفانی گرانقدر
درودبرشما
همه بسیار زیبا .ناب وارزشمند
لذت بردم
شادزی

درود بر خواهرم
زیبا قلم زدید مرحبا

سلام خانم عجم عزیزم بزرگوارید شما ممنونم خواهر عزیزو مهربونم
از زحمتات بی دریغ تون زنده باشید و سلامت

درودی دگر باره بر شما...
دست مریزاد


بیتی از آخرین سروده ام :

یک شب دوباره خشم خود را جار خواهم زد !

در ناف « تهرانسر » خودم را دار خواهم زد !

هنرمندانه قلم فرسایی نموده اید
درود بر شما

خیلی هم قشنگ
درود برشما

درودهااااااااااااا
لذت بردم
مانا باشید

مثل هميشه ناب بود