ای در تن من چون سرطانی که وخیمی

دوست هنرمندم اثار و اشعارت بسیار خوب و زیبا هستند تنها نیاز به فعالیت بیشتر و حضور مستمر داری برایت بهترین هارا خواهانم

درود گرامی
غزلی ناب و زیباست
دستمریزاد

با درود بسیار ...

بیت اول خیلی مرا به خود مشغول کرد...

امیدوارم پیروز ، موفق و سالم باشید ، بزرگوار ...

باسلا م موفق و موید و منصور باشی

درود بر شما دوست زیبا نویسم
پاینده باشید

.................. .... ......................
درود همشعر خوبم
زیبااا بود
.................. ..........................
هدیه به اهالی خوب شعر ناب

درویشی تهی‌‌دست از کنار باغ کریم خان زند عبور می‌کرد. چشمش به شاه افتاد و با دست اشاره‌ای به او کرد. کریم خان دستور داد درویش را به داخل باغ آوردند. کریم خان گفت: «این اشاره‌های تو برای چه بود؟»
درویش گفت: «نام من کریم است و نام تو هم کریم و خدا هم کریم. آن کریم به تو چقدر داده است و به من چی داده؟»
کریم خان در حال کشیدن قلیان بود. گفت: «چه می‌خواهی؟»
درویش گفت: «همین قلیان، مرا بس است.»
چند روز بعد درویش قلیان را به بازار برد و قلیان بفروخت. خریدار قلیان کسی نبود جز کسی که می‌خواست نزد کریم خان رفته و تحفه برای خان ببرد. پس جیب درویش پر از سکه کرد و قلیان نزد کریم خان برد. چند روزی گذشت. درویش جهت تشکر نزد خان رفت. ناگه چشمش به قلیان افتاد و گفت: «نه من کریمم نه تو. کریم فقط خداست، که جیب مرا پر از پول کرد و قلیان تو هم سر جایش هست.»

درودی دگر باره بر شما...
دست مریزاد


بیتی از آخرین سروده ام :

یک شب دوباره خشم خود را جار خواهم زد !

در ناف « تهرانسر » خودم را دار خواهم زد !

سلام ممنون از شعر زیبایتان

درود استاد بسیار دلنشین