خسته ام

خسته ام مثل پرنده با دو بال آرزوهاي شکسته مثل ماهي سير شده از آب زندگي خسته ام از خنده هاي مصنوعي از تفاوت هاي بي ارزش تا کي قانون خوب بودن عشق ورزيدن ،صبور بودن تا کي فرشته بودن ،آدم نبودن! تا کي غم دلتنگي بر دوش کشيدن دلتنگي آزادي آزادي ابراز احساس احساس بدون قضاوت بس نيست واژه به واژه شعر نو؟ دوستت دارم که قافيه نمي خواهد خسته ام زبان من ،با زبان اين شهر يکي نيست! دلتنگم ،دلتنگ شايد نقطه چين... مي روم ديگر نمي آيم بدان! خستگي هايم تمام نمي شود چه حال و روز بدي دارم واي که خدا ،فقط مي داند مي روم خسته تر از اينم که شايد که شايد ،آرزوهايم را خدا ببيند خدا ببيند! مي روم خسته تر از اينم که شايد که شايد که شايد نقطه چين...