محراب

من ندانم پس چرا دیگر شب مهتاب نیست
ابر می آید ولیکن قطره های آب نیست

خویشتن در آینه دیدم برایم شد قبول
زندگی افسانه باشد لحظه ای از خواب نیست

دوستی را من نمودم با تو از روز نخست
تازه فهمیدم که عشق ما به جز گرداب نیست

من فقط آن نرگس چشمان تو می خواستم
ورنه در شیراز، نرگس- هیچ هم کمیاب نیست

قصد تعذیر مرا داری اگر، جام لبت
خود مگر از بهر تعذیرم شراب ناب نیست

من ترا در قلب خود از روز اول کاشتم
بی  وفائی از تو باشد عکس من در قاب نیست

درب خانه بسته ام راز و نیازم با خداست
تازه فهمیدم خدا تنها که در محراب نیست