گِله

گله ای از تو ندارم ولی حقم گله است
گفتن درد دلم خارج از این حوصله است

لرزش این دل من گاه شود نُه ریشتر
گسل کینه ی تو باعث این زلزله است

گفتم ای ماه چرا در پسِ ابری تو مدام
عذری آوردی و گفتی سببش مشغله است

گفتمت یومیه واجب شده دیدار رخت
نیشخندی زدی و گفتی که این نافله است

عمری اندر طلب وصل تو من سوخته ام
علتش چیست که بین من و تو فاصله است

میشود روزی به عاقد تو وکالت بدهی؟
در جوابش تو بگویی که جوابم بله است؟

عبادی اَهِلی