بنفشه های شعر

مینگرم قامت زیبایت را
در بلندای گیسوی تو
نرگس ها می رقصند
کوهستانی پوشیده از
بنفشه های شعر

هیاهوی دو بید مجنون
سایه چین چشمانی
خیال انگیز

شعبده ابر بهار
در بطن بیقرار تگرگ
چشمه سار سبزی چشمانت را
لبریز میکند

سرخی لبانت
ظرافت اندیشه نابی است
در ژرفنای غزلی شور انگیز
اناری ترک خورده
از شاه بیت عاشقانه ها

قله های سینه ات
آتشفشان لرزش دستانی است
از جنس واژه های عشق
تبلور حقیقتی
در عمق شاعرانگی

من اما
از سکوت برکه ای
دریافتم
چقدر بی شباهتم
به تو ....


محسن افشار نادری