سایت شعرناب محیطی صمیمی و ادبی برای شاعران جوان و معاصر - نقد شعر- ویراستاری شعر - فروش شعر و ترانه اشعار خود را با هزاران شاعر به اشتراک بگذارید

منو کاربری



عضویت در شعرناب
درخواست رمز جدید

معرفی شاعران معاصر

انتشار ویژه ناب

♪♫ صدای شاعران ♪♫

پر نشاط ترین اشعار

حمایت از شعرناب

شعرناب

با قرار دادن کد زير در سايت و يا وبلاگ خود از شعر ناب حمايت نمایید.

کانال تلگرام شعرناب

تقویم روز

شنبه 3 آذر 1403
    22 جمادى الأولى 1446
      Saturday 23 Nov 2024
        مقام معظم رهبری سید علی خامنه ای و انقلاب مردمی و جمهوری اسلامی ایران خط قرمز ماست. اری اینجا سایت ادبی شعرناب است مقدمتان گلباران..

        شنبه ۳ آذر

        حیله گر و احمق ( دوم)

        شعری از

        عباس زارع میرک آبادی

        از دفتر حدیث حکمت نوع شعر مثنوی

        ارسال شده در تاریخ يکشنبه ۱۷ خرداد ۱۳۹۴ ۱۶:۲۷ شماره ثبت ۳۷۶۳۸
          بازدید : ۳۷۲   |    نظرات : ۱۹

        رنگ شــعــر
        رنگ زمینه
        دفاتر شعر عباس زارع میرک آبادی

        حيله گر و احمق ( دوم)
        گر  رفيقت  عاقل  آمد  در   ميان        
                قدر  آن  مي دار  و  شادي  كن  از آن
        عاقبت  آن  خر  برفت  از جايگاه        
                ساعتي  بگذشت  و   برگشت   جايگاه
        يك خر  ديگر  به  همره  داشت او      
                 نزد  ایشان  آن  خرک     بگذاشت  او
        گرگ  پرسيدش  كه  نسبت را بگو       
               گفت   نسبت   را   مكن   تو   جستجو
        غصه دارم از چنين  اعمال  زشت      
                همسرم  را  اين  چنين  شد سرنوشت
        قصه ها گفتم بر  او  از  اين مكان      
                تا  كه  راضي  شد   بيايد   اين   زمان
        روز   ديگر   آمد او  با   كره خر        
                 کره خر  شد  پيش كش،  بر  شير نر
        شير  آمد  در  سئوال  از  نسبتش      
               گفت   فرزند من است  كو    خورديش
        اين چنين هرشب بساط عيش شد       
               تا كه  يك  شب  دست  خالي پيش شد
        گفت  عذرم  را  پذير  سلطان   ما        
              جمله  خر ها    گشته    قربان    شما
        كس دگر باقي نماند در دشت ما        
                جمله    آوردم    به   پيش   شاه   ما
        چون سخن آخر شد و اينجا رسيد      
               شير   غرش  كرد  و  حلق  وي  دريد
        آري  احمق  بهر  حفظ   خويشتن         
              صد  كس  ديگر  فدا  كرد او  به   تن
        عاقبت  جان  وي  از  او  هم گرفت      
                اين  حماقت  بود  كه  جان  او  گرفت
        خود  طمع  كردش به قول روبهي        
                در  نجات    خويش    كرد او    ابلهي
        گر   كسي   دزدي   كند  اموال  تو       
                  مي برد  يك   بار   او   از  مال  تو
        احمقي   گر   در   مسيرت  آمدش        
                 مال  و جان  را صد خسارت آمدش
        چند روزي گشنه بودند آن سه شر        
                ني  شكاري  بود  و  ني ردي ز خر
        عاقبت  گرگ  آمد و   نزديك   شير       
                 گفتني  گفتا  وي  اندر  گوش   شير
        چون كه روبه آمدش  بي لقمه نا ن       
                 گرگ و شير نزديك آمد  سوي  آن
        حلق روبه پر ز خون خويش  شد           
                 عاقبت   صياد،   صيد   خويش   شد
        گرچه  روبه   بود  صيادي   قدر         
                    ليك  مكر وی  نمودش  او در خطر
        جاي  او  در  نزد  شيرهرگز مباد           
                  قوت  او  مرغ  و  خروس  شهر باد
        چون  طمع  آمد  رفاقت  شاه   را       
                     جان  او  شد  پيش كش  آن شاه را
        ۱
        اشتراک گذاری این شعر

        نقدها و نظرات
        تنها کابران عضو میتوانند نظر دهند.


        (متن های کوتاه و غیر مرتبط با نقد، با صلاحدید مدیران حذف خواهند شد)
        ارسال پیام خصوصی

        نقد و آموزش

        نظرات

        مشاعره

        کاربران اشتراک دار

        کلیه ی مطالب این سایت توسط کاربران ارسال می شود و انتشار در شعرناب مبنی بر تایید و یا رد مطالب از جانب مدیریت نیست .
        استفاده از مطالب به هر نحو با رضایت صاحب اثر و ذکر منبع بلامانع می باشد . تمام حقوق مادی و معنوی برای شعرناب محفوظ است.
        4