سایت شعرناب محیطی صمیمی و ادبی برای شاعران جوان و معاصر - نقد شعر- ویراستاری شعر - فروش شعر و ترانه اشعار خود را با هزاران شاعر به اشتراک بگذارید

منو کاربری



عضویت در شعرناب
درخواست رمز جدید

معرفی شاعران معاصر

انتشار ویژه ناب

♪♫ صدای شاعران ♪♫

پر نشاط ترین اشعار

حمایت از شعرناب

شعرناب

با قرار دادن کد زير در سايت و يا وبلاگ خود از شعر ناب حمايت نمایید.

کانال تلگرام شعرناب

تقویم روز

شنبه 3 آذر 1403
    22 جمادى الأولى 1446
      Saturday 23 Nov 2024
        مقام معظم رهبری سید علی خامنه ای و انقلاب مردمی و جمهوری اسلامی ایران خط قرمز ماست. اری اینجا سایت ادبی شعرناب است مقدمتان گلباران..

        شنبه ۳ آذر

        هوس و عشق( دوم)

        شعری از

        عباس زارع میرک آبادی

        از دفتر حدیث حکمت نوع شعر مثنوی

        ارسال شده در تاریخ جمعه ۱۵ خرداد ۱۳۹۴ ۱۲:۴۰ شماره ثبت ۳۷۵۸۱
          بازدید : ۳۰۵   |    نظرات : ۲۷

        رنگ شــعــر
        رنگ زمینه
        دفاتر شعر عباس زارع میرک آبادی

        هوس و عشق ( دوم)
        گر  قبول  افتد  تو  را جان مي دهم          
                 هر  چه  دارم از وجود، آن مي دهم
        خام  بود  آن  دخترو در  فكرشوي          
                اين   چنين  بودش  وي  اندر آرزوي
        گاه  باشد   كودك  از   حول  حليم         
                 با  سر  اُفتد    اندرون   ديگ   حليم
        سر  بسوزد  از    حرارتهاي    آن         
                  همچو   زهري ،  تلخ  گردد طعم آن
        هيچ   دستي  ني   توان  ياري   او          
                 چشمها در سوگ  و  در  زاري   او
        اين  چنين  مقبول  افتادش  به دام         
                   دخترك شد  طعمه ايي  از  بهركام
        چند گاهي چون گذشت از همسري         
                  آن  جوانك  شد  به  سوي ديگري
        گفت  ما  را  بس  ز  عشق دخترك         
                  چند  گاهي   بهره  برديم  از خرك
        يك  خر  ديگر  ببايد   شد  به  كار         
                   روي   دوش   ديگري  بايد  سوار
        ديگري  هم  چند   روزي  يار  شد          
                  نو شكفته  آن  دگر  هم ، خار شد
        چون هوس بي ريشه آمد از درون          
                 رشد   نامحدود   دارد  در   برون
        ناگهان  ديدي  وجودت  را   گرفت         
                   جاي  هر  عشقي درونت را گرفت
        خود نمايي مي كند بهتر  ز   عشق            
                 حد  و مرز ازآن نبيني همچوعشق
         چون  كه بي ريشه مجالي يافت آن        
                   ازوجودت صد چوخود را بافت آن
        سوي ديگر شد جوان از  بهر كام            
                  چشم  بسته،  ناگهان گشت او به دام
        اين  يكي زيبا رخي زن هرزه بود          
                    هرز  او  بيش  از  جوان هرزه بود
        دام گستر بود ودامي سخت داشت           
                  صد جوان هرز ه ی بدبخت داشت
        عاقبت شد شوي آن زن این جوان         
                   بي خبر   از  نقشه هايش  در نهان
        چند گاهي وصل ايشان چون شدش        
                 آن  جوانك  برده ی آن  زن شدش
        زن   وصال  ديگري  در    جستجو           
                 اين  جوانك  روز و شب  در بند او
        چون جوانك  غيرتش آمد  به جوش       
                 جام  زهري  از  غم  او  كرده نوش
        پس  تقاس  ظلم  خود  دادش  گران         
                 از  هوس  آمد   پديد  مرگش چنان
        ۱
        اشتراک گذاری این شعر

        نقدها و نظرات
        تنها کابران عضو میتوانند نظر دهند.


        (متن های کوتاه و غیر مرتبط با نقد، با صلاحدید مدیران حذف خواهند شد)
        ارسال پیام خصوصی

        نقد و آموزش

        نظرات

        مشاعره

        کاربران اشتراک دار

        کلیه ی مطالب این سایت توسط کاربران ارسال می شود و انتشار در شعرناب مبنی بر تایید و یا رد مطالب از جانب مدیریت نیست .
        استفاده از مطالب به هر نحو با رضایت صاحب اثر و ذکر منبع بلامانع می باشد . تمام حقوق مادی و معنوی برای شعرناب محفوظ است.
        2