یار طوفانی من

 یار طوفانی من توفنده باد و استوار
که به سر شوق غزل دارد و دل صحبت یار

گرچه او بازنشسته ست ولیکن ننشست
قالی کاشان گران تر می شود در حین کار

اهل یزد پر ستاره ساکن تهران پارس
شایدم اهل سپاه و کاری نان و آب دار

اهل راز است و نماز اما نه از روی ریا
اهل سوز است و گداز اما برای کردگار

نه پی پست ومقام و نه پی شهرت و نام
نه پی پول حرام و نه خوراک خاویار

رسم او بر انتقاد و نظم او با انضباط
بر کلامش اعتقاد و در بیانش ابتکار

او طبیب حاذق علم غزل درمانی است
با دوبیتی می کند تیمار زخم روزگار

صحبتش پر افتخار و وعده اش با اعتبار
ساز و کارش کار ساز و دفترش آموزگار

طبع او مثنوی خیز و لب اوقصیده ساز
غزلش آب روان و نفسش عطر بهار

تن او باد سلامت عمر او باد دراز
روزگارش بر مراد و در دو عالم رستگار