کوفه ی چشم

عاقبت در کوفه ی چشمت شدم مهمان عشق

سرنوشتی تلخ دارم بین توابان عشق

در دلم " صدها ترک " دارم قریشی حمله کن

"جنگ خندق " را نخواهی برد از سلمان عشق

جعده و قطام و هندوی جگر خوارت بگو

خاطراتی دارم از نسل ابو سفیان عشق

آه... می ترسم که روی "زلف صفین " گونه ات

دست این لشگر ببینم نیزه و قران عشق

بعد لب های تو دیگر چاره ای جز این نبود

لب گذارم بر لب سوزنده ی قلیان عشق

بس که "لافت " را زدم پیش رقیبان خودم

با همه ی ویرانی خود گشته "آبادان " عشق

تیغ ابرو را زدی آخر تو با " موی سپید"

"پرچم صلحت " فریب م داده در میدان عشق "