چهارشنبه ۲۸ آذر
چند سپید ِ حیران و ... شعری از محراب همتی(پرواز)
از دفتر شعرناب نوع شعر سپید
ارسال شده در تاریخ يکشنبه ۲۶ بهمن ۱۳۹۳ ۰۰:۱۱ شماره ثبت ۳۴۵۱۸
بازدید : ۵۹۴ | نظرات : ۲۲
|
دفاتر شعر محراب همتی(پرواز)
آخرین اشعار ناب محراب همتی(پرواز)
|
امروز
پای شوق ِ
خنده هایت را
روی دامن ِ
زلال ِ
باران
گذاشتی
فردا
زلال ِ
زلال
باران خواهی شد
باور دارم
باور دارم
***
کنارِ طراوت ِ
سپیده ی
شبنم ِ صبح
خدا
نشسته بود
روی تن ِ
نازکِ زیبایی گل
عطر ِ
خنده های رحمت
می وزید
روی احساس ِ
بویایی ِ
صبح
که :
زندگی
همچنان
می تراود ...
چشم ِ حیرانی خود را
ببند
دست ِ
بیداری ِ عشق را
بگیر
تمام ِ
هوش باش و
بیا ...
***
مادر ِ من
حماسه
بود
صلابت ِ
لاله ی جاری
در باد
زلال و
پاک
نوازنده ی
روح
در
وسط ِ
دشت ِ پر از
ناپاکی
شقایقی
پر از
حماسه ی
سرخی ِ
عشق
***
رگ های
کبود ِ
حادثه
جرعه
جرعه
نای ِ
جوانی ِ حیات را
همراه ِ
دست ها و
سینه ی
پر از
شوق و ذوق ِ
آرزوها
خشکانده و ُ
میان ِ
کالبَد فرتوت ِ
حسرت
ضمیمه ی
زمین کرد
***
این روزها
حالِ روزگارم
خوش نیست
نازنینم!
ثانیه ها
با
تبانی ِ
غُل ِ زنجیرها
تمام ِ
کالبَدهایم را
به
اسارت ِ
گِز گِز ِ جانسوز ِ
"دردها"
برده اند
کالبَدهایم
اسیر ِ
زجه و
زجر
در
پنجه ی
لرزان ِ
تَب ِ پریشانی ست
***
مادرم
خنده شد
روی لب های
شکفته ی
شقایق ها
در
سرخ زار ِ
رحمت
آن طرف ِ
فریاد های
پاره
پاره ی
جگرم
***
مادرم
سپید می خندید
سپید
دوست داشت
همه را
زندگی می کرد
زلال ِ
زلال
اما
نه ...
زندگی را هم
سفید رو می کرد
سفید هم
عبور کرد
مادرم ...
مادرم
خود ِ
سپیده بود
|
|
نقدها و نظرات
تنها کابران عضو میتوانند نظر دهند.