سایت شعرناب محیطی صمیمی و ادبی برای شاعران جوان و معاصر - نقد شعر- ویراستاری شعر - فروش شعر و ترانه اشعار خود را با هزاران شاعر به اشتراک بگذارید

منو کاربری



عضویت در شعرناب
درخواست رمز جدید

معرفی شاعران معاصر

انتشار ویژه ناب

♪♫ صدای شاعران ♪♫

پر نشاط ترین اشعار

کانال تلگرام شعرناب

تقویم روز

يکشنبه 5 اسفند 1403
  • روز بزرگداشت خواجه نصيرالدين طوسي - روز مهندسي
25 شعبان 1446
    Sunday 23 Feb 2025

      حمایت از شعرناب

      شعرناب

      با قرار دادن کد زير در سايت و يا وبلاگ خود از شعر ناب حمايت نمایید.

      تمام پلیدیها در خانه ای قرارداده شده و کلید ان دروغگویی است. امام حسن عسكري(ع)

      يکشنبه ۵ اسفند

      چند سپید ِ حیران و ...

      شعری از

      محراب همتی(پرواز)

      از دفتر شعرناب نوع شعر سپید

      ارسال شده در تاریخ يکشنبه ۲۶ بهمن ۱۳۹۳ ۰۰:۱۱ شماره ثبت ۳۴۵۱۸
        بازدید : ۵۹۸   |    نظرات : ۲۲

      رنگ شــعــر
      رنگ زمینه
      دفاتر شعر محراب همتی(پرواز)

       
      امروز 
      پای شوق ِ
      خنده هایت را

      روی دامن ِ
      زلال ِ
      باران 
      گذاشتی 

      فردا
      زلال ِ
      زلال 
      باران خواهی شد

      باور دارم
      باور دارم 

       
       ***
       
      کنارِ طراوت ِ
      سپیده ی 
      شبنم ِ صبح 

      خدا
      نشسته بود
      روی تن ِ
      نازکِ زیبایی گل

      عطر ِ 
      خنده های رحمت 
      می وزید
      روی احساس ِ
      بویایی ِ
      صبح 
      که :

      زندگی 
      همچنان 
      می تراود ...
      چشم ِ حیرانی خود را
      ببند
      دست ِ
      بیداری ِ عشق را
      بگیر
      تمام ِ
      هوش باش و
      بیا ...
       
      ***
       
      مادر ِ من
      حماسه
      بود

       
      صلابت ِ
      لاله ی جاری 
      در باد

      زلال و
      پاک 
      نوازنده ی
      روح

      در 
      وسط ِ
      دشت ِ پر از
      ناپاکی 

      شقایقی
      پر از 
      حماسه ی 
      سرخی ِ
      عشق 
       
      ***
       
      رگ های 
      کبود ِ
      حادثه 

      جرعه
      جرعه
      نای ِ
      جوانی ِ حیات را
      همراه ِ
      دست ها و
      سینه ی 
      پر از 
      شوق و ذوق ِ
      آرزوها 
      خشکانده و ُ
      میان ِ
      کالبَد فرتوت ِ
      حسرت 
      ضمیمه ی
      زمین کرد 
       
      ***
       
      این روزها
      حالِ روزگارم
      خوش نیست
      نازنینم!

      ثانیه ها
      با
      تبانی ِ 
      غُل ِ زنجیرها
      تمام ِ 
      کالبَدهایم را
      به 
      اسارت ِ
      گِز گِز ِ جانسوز ِ
      "دردها"
      برده اند

      کالبَدهایم
      اسیر ِ
      زجه و
      زجر
      در
      پنجه ی 
      لرزان ِ
      تَب ِ پریشانی ست 
       
       ***
       
      مادرم
      خنده شد
      روی لب های
      شکفته ی
      شقایق ها
      در
      سرخ زار ِ
      رحمت
       
      آن طرف ِ
      فریاد های
      پاره
      پاره ی
      جگرم
       
       ***
       
      مادرم
      سپید می خندید
      سپید
      دوست داشت
      همه را
       
      زندگی می کرد
      زلال ِ
      زلال
      اما
      نه ...
      زندگی را هم
      سفید رو می کرد
       
      سفید هم
      عبور کرد
       
      مادرم ...
      مادرم
      خود ِ
      سپیده بود 
       
       
       
      ۱
      اشتراک گذاری این شعر

      نقدها و نظرات
      تنها کابران عضو میتوانند نظر دهند.


      (متن های کوتاه و غیر مرتبط با نقد، با صلاحدید مدیران حذف خواهند شد)
      ارسال پیام خصوصی

      نقد و آموزش

      نظرات

      مشاعره

      کاربران اشتراک دار

      کلیه ی مطالب این سایت توسط کاربران ارسال می شود و انتشار در شعرناب مبنی بر تایید و یا رد مطالب از جانب مدیریت نیست .
      استفاده از مطالب به هر نحو با رضایت صاحب اثر و ذکر منبع بلامانع می باشد . تمام حقوق مادی و معنوی برای شعرناب محفوظ است.
      5