اخوانیّه

اشاره:

اینطور نیست که اگر دوستی از دوستان عزیز ما به هر دلیلی برای مدتی از دیده برود از دل هم برود؛ حاشا و کلّا...اصلا سنجیده نفرموده آن که فرموده است:از دل برود هر آن که از دیده برفت...خیر.در جمع صمیمی «شعرناب» همه هوای هم را دارند ؛ همه در دل هم جای دارند؛ همه جویای حال و احوال یکدیگرند و همه سلولهای گلبوی یک پیکر و برگهای معطر و باطراوت یک درخت تنومند و شادابند...بیش از این را باعث تصدیع و مایه ی تضییع می دانم...چه بهتر که شعر را مرور کنیم ؛ با این توضیح که اخوانیّه نوعی از شعر است که در ادبیات فارسی عمری هزارساله دارد: