پری قصه های کودکانه ی من

به پری می نگرم دستانش بی هدف باز، با موهایی در هم گره خورده می کشاند تنش را تنی نحیف و خسته را سوی سیب سرخی که رقصان می دود سمت ماهی های آب از چه فرار می کند؟ از چه فرار می‌کند؟ سیب سرخ رویاهای او. پری قصه های کودکانه ی من چرا اینگونه است؟! ایثار ش کو؟ سیب سرخ آرزوهای او می کشاند تا سحر تنش را نازان در پس موج های سنگین لابه لای صخره ها. من کودک، هنوز هم می پرسم از خود پری قصه های کودکانه ی من چرا اینگونه است؟! و سیب همچنانکه می برد او را همره خود می گوید، من تمام عشق و ایثار توام!