در راه بودی اما تو اشتباه رفتی

در روشنایی روز گم کرده راه رفتی

در آسمان چو باران در پیش ابر بودی

در اوج بودی اما در قعر چاه رفتی

با هر دو چشم خیسم جمع تو بود حواسم

من مانده ام چگونه آخر تو ماه رفتی

خوش بود خیال ما که در شادیت نشینیم

یک لحظه پیشت اما افسوس و آه رفتی

حل کن تناقضم را باور نمیتوان کرد

یک عمر پیشم اما در یک نگاه رفتی

دانسته بودی این دل چون شیشه میشکانی

با علم بر گناهت با این گناه رفتی

آخر چگونه کردی ای نازنین مهنا

واثق به برده داران خود پیش شاه رفتی

با سلام و درود به همه دوستان بخاطر شغلم جواب نظرات شما دوستان را اخر هفته خواهم داد