مگر دخت نبی ، جرمش کدام است

چرا عالم چنین ، ماتـــــــــــــم گرفته
جدا گشته ز شادی ، غــــــــــم گرفته

نشسته ، حزن و اندوهـــی ، به دلها
غم بسیار و انبوهــــــــــی ، به دلها

همه عالم، اسیر و ، مست حیـــرت
ز فقدان کمی، انصاف و غیـــــرت

مگر دخت نبی ، جرمش کدام است
که تلخ از زندگی، کامش مدام است

چرا اطفال معصومش ، حـــزینند
چرا پیوسته با غــــــم ، همنشینند

نگر بر چشم خونباران اطفــــــــــال
چرا سوی جنان،بگشوده اي بــــــال

نموده داغ پیغمبر، چــــــه زارت
ضعیف و ناتوان و ، هم نـــزارت

زمانی دست مــــــولا را ، که بستند
چنین قلب حـــــزینش را ، شکستند

نبرده بو،ز دین، آن بــــــت پرستان
هجوم آورده بر خانه ، چو مستـــان

علی مولا و همچون، جــــان او بود
تو گوئی فاطمـــــــه ، مهمان او بود

شکسته سینه و ، قدش خمیــــــــــده
غمین و خسته از، رنجي كه ديــــده

بگو بهر جدائی ،این چه وقت است
که فقدان توبرشیعه، چه سخت است

تو ای دخت نبــــــــی ، ام امامت
عطا آرا مشم کن ، با کـــــــلامت

بگو برمن، چرا دستت کبـــــود است
که پروازت، ازاین دنیا چه زود است

ملاک بندگی ، عرفــــان زهرا ست
بهشت حق کنون ، مهمان زهرا ست

بهشت ِ بی علــــــــــــــــی ، معنا ندارد
علی بی فاطمـــــــــــــــــــه ، همتا ندارد

فرامرز فرخ