صدای پای خاطره

بدون اجازه می آیند آدمها و
بی بهانه از خیالت بیرون میروند
این شعر نیست ولی
روایتی تازه از دلتنگی ست
حالم را مپرس
این روزها دیگر
مانده ام با بغض وسکوت و
ترس از تنهایی
با صدای پای خاطره ای
دیوار دلم زود می شکند
جسم سالمی دارم اما
یاد رفته ای هر لحظه به من نیش میزند
دیگر از خواب های شبانه
فکر بیداری با من است
حال این روزهای من
سرنوشت برگ زرد له شده ای
زیر پای رهگذران باران پاییز است
به گمانم دلتنگی
تاوان غفلت دیروز و سوختن امروز است ..
عبدالله خسروی ( پسرزاگرس)