کار دلبر دل بری و کار دل دلدادگی

کار دلبر دل بری و کار دل دلدادگی
شیوۀ او بنده پرور شیوۀ من بندگی
با نگاهی دین و دل را خوش به یغما می برد
بعد از آنم رخنه در دل می کند آهستگی
نرم نرمک خانۀ دل را از آن خود کند
باظرافت با لطافت با تمام چیرگی
با چنین سرو سهی و گلشن رو می شود
باغ دل سر سبز و خرم از پس پژمردگی
بهترین خاصیت عشق این بود ای نازنین
می برد جان تو در آرامش و در پختگی
الغرض اول بشو عاشق به روی دلبری
بعد از آنت زندگی کن زندگی کن زندگی
حالیا عاشق اگر گشتی کنون ای مرتضی
خامشی بر تو بود زیبنده و شایستگی

مرتضی