بهار

بده مژده ای بلبل بی قرار

که شد روز نوروز و فصل بهار

بده مژده ای خسته ی هجر گل 

که با وصل یابی تو این دم قرار

بهار آید و سبزه و گل دمد 

بنفشه بروید به هر جوکنار

زنیلو فر و سنبل و یاسمن

شود زیب و زینت رخ سبزه زار

شود شادو دل زنده دهقان پیر

شود باغبان کشته اش پر زبار

شود گرم بازار دلدادگان

زوصل ندیمان گلگون عذار

بخوانند هرجای درسی زعشق

گذارند هر گوشه قول وقرار

و اما تو ای باغبان ،این زمان

برایم دگر دامن گل میار

چو اکنون بسی زار ودل خسته ام

زهجران ِ پر محنتِ آن نگار 

ولیکن به هر ناامیدی "حسین"

به لطف خدا باش امِید وار