عصا و مار

رفتم از دنیایتان و بار دیگر باز گشتم

زهر دادیدم ولی قند مکرّر باز گشتم

آمدم از نانتان خوردم پیمبرزاده بودم

قاتل بالفطره با نعشِ برادر باز گشتم

چون صدف در سنگ بستِ خویش تا برخیزم از جا

شش جهت خوردم به سنگ امّا رساتر باز گشتم

هی عصا انداختید و مار شد من صبر کردم

تا ز میدان با عصاها دست آخر باز گشتم

چشمهای شعله ور در خرمن مو را که دیدم

رفتم آتش آورم امّا پیمبر باز گشتم

غلامعباس سعیدی