انتظار فرج

ای ناجی خوش سیرت، انتظار تا به کی؟

                        ای سرچشمه عدل و داد ،گریه و زار تا به کی؟

ای طلوع سپیده دم لحظه های بی قرار کجایی؟ 

                        ای ظهور عشق و امید دلهای تار کجایی؟

بیا و سایه ات را سایبان غم کن

                        مرهمی باش، دل ما را بی زخم کن

بیا ، در فراقت آهنگ قلبمان در غم است 

                        بیا ، بی صدا میخندیم و روزگارمان در هم است

نسیم کویت ما را هردم آواره کرده                              

                        عطر حضورت چو طفل بی گاهواره کرده

بیا و با ذوالفقارت ویرانی ظلم باش                              

                        زره پوش و پا بر رکاب، تباهی این قوم باش

در این روز آدینه غصه و غم را سرور کن                               

                        چشمان خیس این شیعیان را پر غرور کن

ترسم این انتظار هر دم تباهم کند                               

                        فارغ از حد این جهان و نهانم کند

چشمان خیسم در فراقت سویی ندارد                         

                        روزهایم بی بهره از حضورت روحی ندارد

بیا و کعبه را از حضورت نورباران کن                              

                        دل داغدار ما را شاد و شادمان کن

بیا و ندای آسمانی ات را آشکار کن                             

                        چهره بگشا و خورشید را شرمسار کن

ای یوسف گمگشته بیا تا بوسه بارانت کنم                    

                        ای مولای عشاق بیا تا غرق بارانت کنم...