پاییز ...

پاییز ...

سرفصل غزل های غریبم شده پاییز

مفتون توام ،مست تو ای بوی دلاویز

لشکر که کشیدی به نگاهم خبری بود ؟!

گفتی همه شب عشق منی ساده و یکریز

آن شب به غزل های ترم بوی خوشی ریخت

انگار دلم گم شده در باغ شباویز

سوزان شده ام ، باز دلم مست صدایت

از عشق به لب آرد و آن مهر دل انگیز

دلتنگم و دیدار تو دورست فدایت

امشب که غمت قاتل جانم شده برخیز !

این جا خبری نیست مگر درد گرانم

این شانه شد از سردی صد فاجعه لبریز

تندست هجوم ضربانم که بیایی

من مانده ام و چشم امیدم به تو پاییز ...

بداهه است ...!