خسته از زمانه...

منم آن پرنده که زلانـه بریده ام

از جستجوی نان شبانه بریده ام

خسته شدم بسکه ز غم ها گریختم

من اینک از تمام زمانه بریده ام

ای وای باز هوای گریه در من است

تنها هنوز ز عطر بهانه بریده ام

همراه خود ببر نگاه لطیف خود

از هر چه عشقو عاشقانه بریده ام

حس می کنم که کمی بی نوا شدم

حتی من از شعرو ترانه بریده ام!

********

میدانم...

تلخ شده ام

تلخ تر از همیشه

گاهی حواسم نیست

شیرینی لبخندهایت را هم نابود میکنم...

با یک بوسه ی تلخ!

که طعم دلشستگی میدهد

متاسفم....

سلاااام به همه ی شاعرای توانای شعر ناب

خوشحال میشم که نقدهای ارزشمندتون رو بشنوم....

یا حق