دوچرخه

دوچرخه ی شکسته ام

افتاده کنج حیاط

روش می شینن کبوترا

با غصه کنج حیاط

 

دوچرخه ی شکسته ام

مهربونه چون خدا

حرف می زنه با قمریا

با خنده توی حیاط

 

دوچرخه ی شکسته ام

زل زده توی چشمام

با زبون بی زبونی

حرف می زنه با چشمام

 

خاطره ها مرور می شند

خاطره ی روز سرد

من و اونو بابا بودیم

مهمون اون روز سرد

بابا برام خریده بود

دوچرخه ای خال خالی

من و مامان می خندیدیم

با چادر گل گلی

بابا می گفت حالا دیگه شما دو تا رفیقید

عین من و مامان باید قدر هم و بدونید

 

دوچرخه ی شکسته ام

اون روز چه ناقلا بود

همش منو زمین می زد

اون روز همش بلا بود

 

دوچرخه ی شکسته ام

همرنگ آسمونه

دوسش دارند پرنده ها

از بس که مهربونه

 

دوچرخه ی شکسته ام

افتاده کنج حیاط

روش می شینن کبوترا

با غصه کنج حیاط .