دردهای با قافیه

هرچه نوشیده ام زهر بود

هرچه خورده ام تلخ بود

هرجا که بوده ام تنگ بود

با هرکه بوده ام صدرنگ بود

هرچه نوشته ام باد برد

هرچه گفته ام ز یاد برد

هرچه آرزوی دلم بود آب برد

هرچه کاشتم با خود سیل برد

دردهای با قافیه ام تمام شد اما

شعرم که تمام شد، دردهایم تازه شروع شد...

(( * " خواهش میکنم از دوستان اول شعرمو بخونین و بعدش نظر بدین! " * ))