**از زبان زن ِ امروز**

سه ساله دخترم عـَـقده، جهازش قیمت ِ جونه
عیال ِ توو شناسنامه ش، نـَه کاری داره نـَه خونه
.
دارم این مـاه با سختی، یه دس بشقاب می گیرم
با قرض و وام و یارانه، براش اسباب می گیرم
.
حقوق شوهرم قدر ِ، کفــاف ِ پونزده روزه
توو این سی سال بیگاری، مثه کبریت می سوزه
.
سه ساله دخترم لرزون، با مردش رو به رو می شه
به جای عشق بازی شون، جدال و گفت و گو می شه
.
سه ساله دخترم داره، شبیه بیـــــد می لررزه
تورّم داره دنیاشُ، می ده به یه زن هرزه
.
زنی/که شوهرش مُرده، جهازش کاملن جووره
داره توو چشم ِ دومادم، کثافت هاشو میشوره
.
دلم شاده به نونی که، حلاله روی این سفره
می گم شکرت خدا جوونم، اگه شاکی بشم کفره
.
به اینـکه آبرومنـدم، ولـی این آبرو چیـــزه
حقوقای عقب مونده، همیشه آبرو ریزه
.
عیالم هر شب و روزُ، سه شیفته کاار می گیره
فقط چیزای ارزون از، تـووی بازار می گیره
.
یه دلال اومد و دیروز، یه شغل خووب یادش داد
یه بسته با یه پول ِ چاااق، واسه چن ماهمون بش داد
.
حالا دنیای این دختر، به حرف ِ شوهرم بـَنده
اگه بله بگه امشب!، نمی شه خوار و شرمنده
.
اگه ردّش کنـه بازم، همـون کاسه همـون آشـه
گرونی توی تقدیر ِ جوونا داره می ش ا ش ه
.
همه چی توی این لحظه، فقط در گیره وجدانه
توکه بالای این گودی، بگو لنگش کنه یا نه؟؟؟
.
ترانه سرا:آمنه نقدی پور