غزل رخ تو (عربی و فارسی)

غزل رخ تو (عربی و فارسی)

هر سحر گاهی رخت با دلم نجوا می کنـد

عاشقی در خاطراتم شبی رویا می کنـــد

***

من همانم ماه و اختر از کلامم عاجز اســت

پاس دار آن سیرِ روحت جنگ بر پا می کند

***

ذوب شد شمعِ شبم را در فروغِ انتــظار

دود کردی نامه هایم شعله شیدا می کند

***

دل بسوز از غمِ هجرِ بوسه های بردگی

لبِ خشکیده بمان آغوشِ صحرا می کند

***

طلبِ ذهن خبر چینِ تمنّای ادب

رقصِ دیوانه و تن روزه را رسوا می کند

***

دور تو پروانه ام شانه زدم آن زلفِ تو

سوزشِ بال و پرت را درد و زیبا می کند

***

دار شد فلبِ حزینم در کمندِ موی تو

بی کس و تنهای تنها دلم آوا می کند

***

تو همانی که کشیدی پای دارِ سرنوشت

زیرِ پای زندگی را دلت غوغا می کند

***

از عذابِ چشم هایت پلِ وصلِ دل شکست

دلبری با قهرِ چشمت اشکی دریا می کند

***

حیف آن زبده ی عمرم طی شده در قهر و غم

دل پشیمان است ولی تقصیرِ دنیا می کند

***

کوچِ من از این فلک محتاجِ دیدارت نبود

غصّه هایت در دلم گرما و سرما می کند

***

مژدگانی می دهد دشمن ز ترکِ این دیار

بی خبر مغرور زر شد دلت فتوا می کند

***

یا عجاج الدهر جفّی خاطری ساکن غریب

ما سکنت البید لجلک قلب و تنها می کند

***

اقرا بکتابی او جبینی و العیون الساهرات

شوف گلبک و اشتکی له ظلم و پیدا می کند

***

یا حسافه الشیب عاجل جانه  من دون الحبیب

باغ و بستان وجودم رنگِ سیما می کند

***

جاسم ثعلبی (حسّانی)  29/07/1392