شهروند درجه دو !

این منم ! مستأجرم ، شهریورم را یاد کرد

التهاب روزهای مانده را مرداد ! کرد

در خیابانهای غربت ، بغض های کوچه گرد

بسته بسته خاطراتم  در وانت غمباد کرد

آن جهاز شیک و پیکم در چنین ییلاق تلخ

رفت و سمساری درون خانه ام ایجاد کرد

من چو افراد مریخی در زمین بیگانه  وار

هرکجا افتاده ام همسایه را ناشاد کرد

جابجایی اثاث و خرت و پرت های فجیع!

کی برای ناز شیرین تیشه ی فرهاد کرد

دکترای همسرم با فوق لیسانس خودم

جدی جدی روی دست هردوی ما باد کرد

ما دو تا را نه که تحصیلات توپ ! عالیه

شهروندی درجه دومی ! استاد کرد

مسکن مهرآفرین ! هم با حضور غایبش

قیمت رهن و اجاره خانه را آباد کرد!

صاحبان خانه ! نوش جانتان اُدلار !  ما

چون وزیر بوووووق ! نطق تازه ای ایراد کرد

ایده های نو ظهور و طرح های حرفه ای!

وضع اورژانسی ما را پلکانی حاد کرد

رقت انگیز و فلاکت بار خواهد شد اگر

هرکه بی خانه بنای زندگی بنیاد کرد

می روم من هم به دنبال پرین و مادرش!

همچنان بی خانمان ، شهریورم را یاد کرد...