چمدان خيس مادر

(تقديم به مادر هميشه مهربانم)

روزهايي كه دلم مي لرزد

شب

قطب جنوب

به خواب من مي آيد

اما وجود تو

مثل هميشه

مهربان و سپيد

قصه ي كوه يخي را

خط خطي مي كند

مادر

دوباره شعري بخوان

و موهايت را پارو كن

تا برفي نماند به رويشان

بايد كه آب شود

تا سيراب كند

گل گونه هاي تو را

مي داني؟

مي خواهم  دستوري بدهم

 دستورم كوچك است

همين حالا به اتاقت برو

و چمدان خيست را بردار

 و آن را

 كنار باغچه خانه مان بگذار

من هم  خورشيد را صدا ميزنم

تا بر تو و چمدان خيست بتابد

نه امروز

 كه تا هميشه ي هميشه

                              امضاء : آتين خانوم